“Glas-in-lood is bijna levende kunst”

Even voorstellen

Ondanks haar fascinatie voor glas is Larissa pas 2,5 jaar geleden met het vak in aanraking gekomen. Ze werkte als inkoper en productontwikkelaar voor diverse merken in de kledingindustrie. Larissa: “Dat was een hele hectische functie. Ik merkte dat de commerciële wereld te veel knelde. Het paste niet meer, maar ik zat er wel een soort in vast. Uiteindelijk kwam ik in 2018 met een burn-out thuis te zitten. Het was een hele pittige tijd, maar ook, heel cliché, het beste wat me kon overkomen. Gedwongen stilstaan zorgde voor een stuk bewustwording en gaf me de tijd om uit te zoeken wat me echt blij maakt. Ik was klaar voor een switch.” Ze besloot een workshop glas-in-lood te volgen en was verkocht.

Larissa is een oefenraam aan het zetten.

Fascinatie voor glas

“Het spel met kleuren is prachtig. Het verandert ook steeds naarmate de dag verstrijkt, het licht valt op een andere manier door glas-in-lood ramen en dat heeft invloed op het kleurenspel. Fascinerend is het feit dat glas-in-lood een tweedimensionaal vlak is, maar toch zo ongelofelijk veel bijdraagt aan sfeer en aan gevoel. Het werkt rechtstreeks in op je beleving. Door de lichtinval leeft het meer dan andere 2D-kunst, het zorgt voor een derde dimensie. Het is bijna levende kunst. Het komt binnen en roept bij iedereen een ander gevoel op, zonder dat het heel erg aanwezig is.”

Oefenraam uit de schakelmodule ter voorbereiding op de NCE-opleiding Restauratie Glazenier. "De schakelmodule was een geweldige opstap naar de opleiding", zegt Larissa.

De weg tot glazenier

“Ik ben me gaan oriënteren op het gebied van opleidingen, maar ik kwam weinig tegen. Vervolgens heb ik de plaatselijke glazenier gevraagd of ik mee mocht lopen. Uiteindelijk heb ik dat anderhalf jaar gedaan. Van snijden en zetten tot en met het maken van ontwerpen voor klanten en het plaatsen aan toe. Het ging vroeger niet voor niks met een leermeester-leerlingtraject. Je rolt langzaam in het vak en je moet ook in het vak groeien. Ambacht is iets wat je in je vingers moet krijgen en daarvoor moet je echt vlieguren maken. Na anderhalf jaar zat ik aan het plafond qua uitdagingen, niet qua vaardigheden, want je raakt nooit uitgeleerd, maar ik wilde meer. Ik wilde mezelf meer in het ambacht bekwamen en toen kwam de opleiding Restauratie Glazenier weer op mijn pad.”

Oefenraam dat Larissa bij Wildschut, de plaatselijke glazenier, heeft gemaakt.

De opleiding Restauratie Glazenier

“Ik wilde de lat zo hoog mogelijk leggen om meer over het vak te leren en erover te weten te komen. Tijdens de opleiding leer ik de vaardigheden op een hoger niveau en ik ben ook verrast over de hoeveelheid theorie. Niet het leukste, maar ik begrijp het nut en het vergroot mijn bewustzijn aanzienlijk. Van bouwgeschiedenis tot kunstgeschiedenis en ook de gortdroge theorie van wet- en regelgeving. Taaie kost, maar wel erg belangrijk. Het is goed dat ook die dimensie zoveel aandacht krijgt. Tegelijkertijd vind ik het ook jammer, want ik zou wel meer praktijkuren willen maken om mijn vaardigheden verder te ontwikkelen. Uiteindelijk is het allebei even belangrijk, maar niet even leuk”, zegt Larissa met een lach. “De opleiding is breed en gedegen en ik denk dat de opleiding zich daarmee ook onderscheidt. Ook zijn de docenten erg kundig op hun vakgebied. Er gaat echt een wereld voor me open, omdat ik twee jaar geleden pas voor het eerst een stuk glas in mijn handen had.”

Vrije brandschilderoefening voor een oefenraam uit de NCE-opleiding Restauratie Glazenier.

Vakgebied

“Ik ben heel erg geïnteresseerd in het restauratievak, omdat ik het enorm belangrijk vind dat monumenten en het erfgoed blijven bestaan en dat het op de juiste manier behandeld wordt. Daar heb ik echt een passie voor. Ik kan enorm genieten van de bouwstijl uit de jaren 1920 en 1930, de tijd van de Amsterdamse School. In die tijd werd ook veel glas-in-lood gebruikt. Dat moet echt behouden worden en als ik daar een rol in zou kunnen spelen, dan zou ik dat helemaal geweldig vinden. Dat is slechts een klein deel van het restaureren. Ramen met grote gebrandschilderde taferelen, zoals bijvoorbeeld 18e - en19e-eeuwse kerkramen, is weer een hele andere tak van sport. Daar acht ik me, ook na deze opleiding, nog niet toe in staat. Ik vergelijk dat werk met het restaureren van een Rembrandt; daar is echt meer studie en oefening voor nodig. Ik wil me daar zeker verder in verdiepen. Met de opleiding van het NCE behoort het wel tot de toekomstmogelijkheden en die optie houd ik graag open.”

 
Ben jij ook fan van glas? Laat je inspireren tijdens het toonaangevende glaskunstevenement GLASRIJK Tubbergen van 2 t/m 5 oktober 2025. Dit jaar is het thema vlakglas. Opleidingscoördinator Hermine van der Does is aanwezig om de opleiding Restauratie Glazenier onder de aandacht te brengen en jouw vragen te beantwoorden.